woensdag 9 juli 2014

Potgrondleed

Sinds ik hier woon, komt vroeg in het voorjaar altijd een vertegenwoordiger van het Mannenkoor aan de deur, met een potgrondaanbieding (waarmee je ook de vereniging steunt). In 2011 voor het eerst meegedaan, en ik had toen al het idee dat mijn fuxen van deze potgrond niet gelukkig werden.
Daarom in 2012 niet meegedaan, en vorig jaar had ik ze gemist. Dit jaar weer netjes drie zakken aangeschaft. En nu staan al mijn fuxen weg te kwijnen. Niet om aan te zien. Ze groeien nauwelijks, ze bloeien niet of nauwelijks.
Die potgrond is veel te massief en te zwaar. Uiteindelijk heb ik toch maar een zak andere potgrond gehaald en ben de kleinere planten gaan verpotten, ook al is het al begin juli.
Had 't er trouwens met de vader van HvHE over - niet alleen mijn kippenguru maar ook een zeer ervaren fuchsiakweker - en het blijkt dat ook in Markelo het mannenkoor potgrond verkoopt. Hij neemt altijd maar één zak, want je wilt je plaatselijke verenigingen steunen... Maar voor fuxen is die grond waardeloos, bevestigt hij.
Bij het verpotten bleek dat de koorpotgrond onderin de potten verdorie stond te rotten.
Nooit meer.

ETA: Na een week of drie bleek dat de verpotte planten onmiddellijk goed aan de groei gingen. Al het blad dat ze in de koorpotgrond gemaakt hebben sterft af, maar ze lopen nu mooi uit en beginnen knoppen te m.aken. Het is inmiddels augustus, de grote planten staan nog steeds in die verkeerde grond en ik twijfel hevig of ik niet alsnog een paar zakken goeie grond moet halen en ze allemaal alsnog verpotten.
Dezelfde vraag speelt voor de Stromboli roos, die het in de koorpotgrond ook helemaal niet naar z'n zin heeft, al heeft hij in het voorjaar wel twee aardige bloemen geproduceerd.

Geen opmerkingen: